نظریه های صوری رفاه اجتماعی

نظریه های صوری رفاه اجتماعی

خواهیم دید که مناقشات جدی و ماندگاری درباره توانایی گزاره هایی که مناسب بیان ترجیحات باشد وجود دارد. خواست معمول این است که ترجیحات، اولویت بندی(6) بدیلها را شکل می دهد.

هدف نظریه رفاه اجتماعی که گاه به نحو روشنگرانه ای انتخاب اجتماعی(1) خوانده می شود، فراهم ساختن منطق هنجاری (لازم)(2) برای تصمیم گیریهای اجتماعی در زمانی است که افراد عضو جامعه عقاید متفاوتی درباره یا منافع متغیری در گزینه های موجود دارند. هرگونه تصمیم اجتماعی یا فردی را می توان تعامل ترجیحات(3) یا علائق(4) تصمیم گیرنده ای در نظر گرفت که در عمل طیفی از تصمیمات بدیل در دسترس او قرار دارد که مجموعه فرصت(5) خوانده می شود. این مجموعه به خاطر تغییرات در دارایی یا فناروی اجتماع از دوره ای به دوره ای دیگر تغییر می کند. فرمالیسم رایج نظریه رفاه اجتماعی که از نظریه اقتصادی مشتق شده است این است که ترجیحات (ذائقه ها یا ارزشها) یکبار برای همه گزینه های منطقی ممکن بیان شده است و آن گاه، مرجح ترین (گزینه ها] از هر مجموعه فرصت معین انتخاب می شود.