دیدگاه های نظری در رشد حرکتی

دیدگاه بالیدگی

در این دیدگاه گزل و همکاران از دو قلوهای همسان برای آزمایشات خود استفاده و راهبرد «کنترل دو قلوها» را در تحقیقات رشدی معرفی کردند.

در این راهبرد به یکی از دو قلوها آموزش خاصی داده می شد (برنامه تجربی)،در حالی که دیگری هیچ گونه آموزشی را تجربه نمی کرد

(کنترل)و تنها به او اجازه داده می شد که مانند کودکان دیگر از فرصت های طبیعی برای رشد استفاده کند. در این حالت گزل اثرات محیط را بر رشد آنها مورد بررسی قرار داد.

گزل به این نتیجه رسید که رشد کودکان یک فرایند منظم است (به این معنی که تغییرات رشدی حتی بعد از کودکی قابل پیش بینی و از قبل تعیین شده هستند.

استفاده از دوقلوها در تحقیقات به محققانی نظیر گزل و مک گرو این امکان را داد که با کنترل عامل ژنتیک،محیط را دستکاری کنند.