تعریف هوش هیجانی از نظر مایر و سالووی

مایر و سالووی و کاروسو (1997)، مدل اصلاح شده‌ای از هوش هیجانی را تدوین کردند که این مدل، هوش هیجانی را به صورت عملیاتی در دو سیستم شناختی و هیجانی بررسی می‌کند. این مدل در یک الگوی کاملأ یکپارچه عمل می‌کند، با وجود این، مدل مورد نظر از چهار شاخه یا مؤلفه تشکیل می‌شود که هر یک طبقه‌ای از توانمندی‌ها را که بر اساس پیچیدگی و به صورت سلسله مراتبی منظم شده‌اند، نشان می‌دهد. این چهار شاخه عبارتند از:

1- ادراک هیجانی: دربرگیرنده شناسایی و درون دهی اطلاعات از سیستم هیجانی است.

2- تسهیل هیجانی از افکار: به طور کلی، تسهیل هیجانی شاخه تفکری، دربرگیرنده استفاده هیجان برای بهبودی فرایندهای شناختی است، حال آنکه شاخه فهم هیجانی، دربرگیرنده پردازش شناختی هیجان است.

3- فهم هیجانی: دربرگیرنده پردازش آتی و جلوتر از اطلاعات هیجانی با نگاهی به حل مسئله است.

4- مدیریت هیجان: در رابطه با خود و دیگران است (حسن زاده و ساداتی کیادهی، 1388).

یکی دیگر از نظریه پردازان مدل مختلط هوش هیجانی، بار بنابراین، هوش هیجانی، یکی از عوامل مهم در تعیین موفقیت فرد در زندگی است و مستقیماً بهداشت روانی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هوش هیجانی با سایر تعیین کننده‌های مهم (توانایی موفقیت فرد در مقابله با اقتضاهای محیط) از قبیل آمادگی‌های زیست پزشکی، استعداد هوش شناختی و واقعیت‌ها و محدودیت‌های محیطی در تعامل است. مدل بار – آن، از هوش هیجانی چند عاملی و مربوط به استعدادهایی برای عملکرد است تا خود عملکرد (یعنی استعداد موفقیت تا خود موفقیت). این مدل همچنین فرایند مدار است تا نتیجه مدار (حسن زاده و ساداتی کیادهی، 1388).