پیشینه تحقیق رابطه محیط بازی و سلامت کودکان در جامعه

پیشینه تحقیق رابطه محیط بازی و سلامت کودکان در جامعه:

آقای بهروز حسن بیگلو دانشجوی رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان در پایان نامه خود با عنوان  (نقش و جایگاه دستگاهها و وسایل بازی بر وضعیت روحی و روانی کودکان ) در سال 86 به این نتایج دست یافته اند:

-        مطالعات انجام شده نشان می دهد که وسایل و لوازم بازی در وضعیت روحی و روانی کودکان در جامعه تاثیر بسیاری دارد .

-    میزارن سلامتی روحی و روانی در میان کودکانی که محیط بازی مناسب داشتند نسبت به کودکانی که در محیط های نامناسب بازی می کردند بین 5 الی 25 درصد بالا تر بوده است .

آقای محمود سالاری – دانشجوی رشته روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران در پایان نامه خود با عنوان (محیط های بازی کودکان و سلامتی روحی و جسمی کودکان  ) در سال 87 به این نتایج دست یافته اند:

-    بازی بر سلامتی روحی و روانی کودکان نقش مستقیم دارد، داشتن محیط بازی مناسب و استفاده از وسایل بازی مناسب و در زمان مناسب می تواند به سلامتی روحی و روانی کودکان کمک شایانی داشته باشد و بلعکس استفاده از محیط بازی نامناسب و همچنین وسایل بازی غیر استاندارد می تواند تاثیرات زیان باری در سلامتی روحی و روانی کودکان داشته باشد.

-    بر اساس مطالعات صورت گرفته کودکانی که در دوره های زمان بندی شده منظم در محیط های بازی مناسب به بازی می پردازند به میزان قابل توجهی نسبت به سایرین از وضعیت جسمی مناسب تری برخوردارند.

دکتر حسین میرزایی – روانشناس و استاد دانشگاه در پژوهشی با عنوان سلامتی کودکان در گرو بازی سالم به بررسی تاثیرات بازی و وسایل بازی و محیط های بازی بر وضعیت کودکان پرداخته  و به نتایج ذیل دست یافته است :

هر روز شاهد اتفاقات دلخراشی در پارک ها و شهر بازی ها هستیم. عوامل بسیار زیادی در بروز چنین حوادثی دخالت دارند، اما می توان دو عامل عدم احتیاط شخص در حین استفاده از وسایل بازی و همچنین استاندارد نبودن وسایل بازی را مهمتر از سایر عوامل دانست.              

خورشید کم کم پشت ساختمان های بلند و کوتاه پنهان می شود و هوا با وجود شرجی بودنش کم کم خنک می شود. حوالی غروب است. سارا و مادرش در خانه تنها هستند، تلویزیون هم طبق معمول برنامه ی چندان جالبی برای تماشا ندارد.سارا بهانه می گیرد که حوصله اش سر رفته و هیچ کار جالبی برای انجام دادن ندارد و به مادرش می گوید: " مامان، از صبح تا حالا هزارتا نقاشی کشیدم، با عروسک ها بازی کردم، برنامه کودک دیدم، تنهایی حوصله ام سر رفته، بریم پارک با بچه ها بازی کنم." مادر هم راضی می شود او را به پارک ببرد تا هم سارا با بچه ها بازی کند و هم او هوایی بخورد؛ بالاخره آماده می شوند و به پارک می روند، سارا تا وسایل بازی را می بیند شروع به دویدن به طرف وسایل بازی و بچه ها می کند و با آن ها شروع به بازی می کند. مادر هم روی نیمکتی می نشیند و شروع به خواندن مجله می کند که ناگهان با صدای جیغ بچه ها از جا می پرد و تا نگاهش به سمت وسایل بازی می رود، سارا را می بیند که نقش بر زمین شده است.

به طرف سارا می دود، مردم زیادی دور و بر سارا جمع شده اند، یکی از بچه ها گریه می کند و همانطور گریه کنان می گوید: " سارا رفت بالای سرسره اما...اما از اوون بالا افتاد پایین رو سنگریزه ها"...

هر روز شاهد چنین اتفاقات دلخراشی در پارک ها و شهر بازی ها هستیم. عوامل بسیار زیادی در بروز چنین حوادثی دخالت دارند، اما می توان دو عامل عدم احتیاط شخص در حین استفاده از وسایل بازی و همچنین استاندارد نبودن وسایل بازی را مهمتر از سایر عوامل دانست.

شهرزاد.الف. چند روز پیش دختر بچه هشت ساله اش را به پارک گلسار برده بود و دخترش از بالای سرسره که حدودا دو متر ارتفاع داشت به زمین افتاد، در این رابطه می گوید:" وسایل بازی که در پارک ها وجود دارد استاندارد نیستند، این را من بر اساس چیز هایی که در کشور های دیگر دیده ام می گویم، وسایل زنگ زده، خراب، حالا دخترم خیلی شانس اورد که از ارتفاع حدود دو متر به پایین افتاد ودست و پایش نشکست، ولی هیچ موقع یادم نمی رود صورتش را وقتی که پر از خون بود و هنوز هم بعد از چند روز صورتش پر از زخم است و آثار کبودی هنوز روی صورتش مشخص است.باید یک فکری به حال این وسایل بکنند، گرچه احتیاط شخص هم مهم است اما مگر یک بچه هفت –هشت ساله چقدر می تواند از خودش مراقبت کند؟ آیا انتظار ما از یک بچه هشت ساله باید به اندازه یک فرد بیست ساله باشد؟"

در مقایسه پارک های کشور و به خصوص شهر با بسیاری از کشور های جهان، تفاوت های بسیار زیادی را می توانیم ببینیم. وسایل بازی آن ها از استاندارد های قابل قبولی بر خوردارند، هر رده سنی برای خودش وسایل بازی مخصوصی دارد که متناسب با همان سن و سال و همان توانایی هاست که علاوه بر بازی و سرگرمی بر رشد و پرورش استعداد کودک نیز مؤثرند. همینطور این وسایل از نظر رنگ و نوع و شکل هم بسیار زیبا هستند و ایمنی آن ها نیز بالاست. در صورتی که در بسیاری از پارک های ما به خصوص در منطقه شمال کشور به دلیل رطوبت بسیار بالای هوا، تعداد زیادی از این وسایل بازی خراب هستند و به دلیل قدیمی بودن و زنگ زدگی زیاد، خورده شده اند و مشخص است که فلزات در نقاط خوردگی بسیار تیز و برنده هستند و می توانند مشکلات و خطرات زیادی را ایجاد کنند.

"دو تا از بچه هایم را به پارک برده بودم تا بازی کنند، بعد از مدتی دیدم که یکی از بچه ها دست آن یکی را گرفته و در حالی که هر دو گریه می کردند به طرف من آمدند"، رضا احمدی در ادامه می گوید:" دیدم لباس یکی از بچه هایم پاره شده و پر از خون است، سریع او را به یک درمانگاه رساندم وقتی که ماجرا را از او پرسیدم، متوجه شدم که لبه سرسره بر اثر زنگ زدگی و خوردگی از بین رفته بود و تیز شده بود و وقتی که پسرم داشت از سرسره پایین می آمد و دستش روی لبه بود، این لبه تیز باعث شده بود که هم آستین لباس پسرم پاره شود و هم دستش. به همین خاطر از آن موقع به بعد دیگر بچه ها را برای بازی به پارک نبردم. تا موقعی که این وسایل قدیمی و خراب هستند، بردن بچه ها به پارک کار درستی نیست، هیچ فکری به حال وسایل بازی نمی شود، تازه اگر کاری هم شود این است که سالی یک بار وسایل را رنگ کنند، ولی با رنگ که همه چیز حل نمی شود، قسمت های پوسیده شده را هم باید ترمیم کنند."

بر روی وسایل بازی و نوع آن ها باید دقت و نظارت بیشتری شود نه اینکه همینطور چند تا وسیله بازی را در محلی نصب کنند، بچه در سنین مختلف رشد خود دارای توانایی های خاصی هستند و هر وسیله بازی برای هر کودکی و در هر سنی مناسب نیست.

اگر بچه هایی که در سنین مختلف هستند بخواهند از یک وسیله خاص استفاده کنند، مشخص است، بچه هایی با سنین کمتر که جثه کوچکتری دارند، ممکن است که زیر دست و پا ی بچه های دیگر بمانند و آسیب ببینند، بنا بر این توجه به سن کودک از این جهت بسیار حائز اهمیت است از طرف دیگر هر کودک در سنین مختلف استعداد های بالقوه ای دارد که باید بالفعل شوند و بر اساس نظر و مطالعات بسیاری از کارشناسان و پژوهشگران در امر کودک، بازی و نوع آن تاثیر بسزایی در رشد استعداد های کودک و آرامش روانی او دارد.. بنابراین نباید تنها هدف وسایل بازی، سرگرم کردن و پر کردن وقت کودک باشد، بلکه باید توجه به خواست و پرورش استعداد های کودک در سنین مختلف مورد توجه قرار بگیرد و از ان جایی که استعداد کودک در سنین مختلفف متفاوت است، وسایل بازی باید متناسب با سن کودک باشد.

خانم نجفی که فرزندانش را هفته ای یکی-دو بار برای تفریح و بازی به پارک می آورد، علاوه بر موارد قبل که ذکر شد مورد دیگری را مهم ارزیابی می کند و از عدم رعایت این موضوع در پارک صحبت می کند و می گوید:" در پارک ها چگونگی چید مان وسایل بازی و فاصله مناسب وسایل از هم به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی گیرد؛ در صورتی که این موضوع بسیار مهم است، در یکی از دفعاتی که که بچه ها را به پارک برده بودم شاهد حادثه دلخراشی بودم.از آن جایی که سرسره بین تاب و یک درخت بزرگ و بوته های اطراف آن قرار داشت و همچنین فاصله بین تاب و سرسره کم بود، بچه مجبور بودند برای بالا رفتن از سرسره یک بار کامل دور تاب بچرخند و از مقابل تاب رد شوند، که ناگهان وقتی یکی از بچه ها در حال عبور از مقابل تاب بود، یکی دیگر از بچه ها که داشت با تاب بازی می کرد، تاب خالی را به طرف جلو هل داد و تاب به سر و صورت دیگری خورد و سر و صورتش پر از خون شد، حالا شما فکر کنید یک تاب فلزی با ان سرعت به سر و صورت یک بچه یک بچه چهار-پنج ساله برخورد کند؛ بنابراین عامل مهم در این اتفاق چگونگی چیدمان وسایل بازی ست؛ همچنین قرار دادن تعداد زیادی از وسایل بازی در یک مساحت کم، بروز چنین خطراتی را افزایش می دهد."

علاوه بر مسائلی که تا به حال ذکرشده است، عامل مهم دیگر که تا حد زیادی می تواند از بروز حوادث بکاهد، نوع پوشش سطح زمین در پارک هاست و به خصوص در محلی که وسایل بازی نصب شده اند. اگر توجه کنیم به نو ع و جنس پوشش زمین در محل نصب وسایل بازی هیچ گونه توجهی نمی شود و اغلب پوشش زمین سنگریزه است.

افتادن و پرت شدن کودک از وسایل بازی هر لحظه ممکن است اتفاق بیفتد و کاملا غیر قابل پیشگیری نیست، اما اگر در نوع پوشش زمین در زیر وسایل بازی توجه شود از بروز حوادث ناگوار کاسته می شود و همینطور می توان میزان و شدت ضربه در اثر افتادن از یک ارتفاع زیاد را هم کاهش داد.

در بسیاری از کشور های، در پارک ها،در سطوح زیر وسایل بازی یک نوع پوشش نرم و قابل انعطاف قرار می دهند که مانند اسفنج است، بنابراین در صورت پرت شدن یا افتادن کودک از وسایل بازی خطر شکستگی کاهش پیدا می کند و همچنین از ایجاد خراش و زخم های عمیق تا حد زیادی جلوگیری می شود.

در هر صورت راهکارهای بسیار زیادی برای بالا بردن امنیت در پارک ها وجود دارد که با کمی تدبیر و در نظر گرفتن شرایط مختلف از جمله مساحت محل بازی، سن و سال کودکان و حتی اب و هوای منطقه می توان ضریب اطمینان و امنیت وسایل بازی را بالا برد