پیشرفت تحصیلی، خلاقیت و خودپنداره

تورنس (1965) در کتاب هدایت استعداد خلاق بین کرده است که بعضی از مواد درسی بیشتر از سایر موارد با خلاقیت ارتباط دارد. نتایج تحقیق تورنس نشان داد، خلاقیت پیشرفت بیشتری را در مواد کلامی مخصوصاً قرائت امکان پذیر می سازد. در حالی که بهره هوشی با ریاضیات همبستگی بالایی دارد. تورنس به غیر از این تحقیق که در سطح مدارس ابتدایی انجام داد، شش تحقیق روی گروه بزرگتری داشت که در چهار تحقیق آن افراد باهوش و خلاق تفاوت معناداری در پیشرفت تحصیلی نداشتند. یاماماتو با تحقیق بر روی شاگردان مدارس متوسطه نتایج مشابهی بدست آورد. به این ترتیب که علیرغم اختلاف 20 نمره در بهره هوشی افراد باهوش و خلاق هر دو گروه در پیشرفت تحصیلی نتایج مشابهی به دست آوردند. یاماماتو پس از این آزمایش به همبستگی مثبت بین خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دست یافت.