مزیت تنوع نیروی کار در سازمان‌ها

یکی از مهم ترین چالش هایی که همواره سازمان ها با آن روبه رو هستند، مواجه شدن با افرادی است که از جنبه های گوناگون، از هم متفاوت هستند که این امر به نوبه خود منجر به ظهور تنوع نیروی کار می شود. تنوع نیروی کار به معنای آن است که سازمان ها در درون خود با گروه های کاری نامتجانس از جنبه جنسیت، قومیت، سن، آموزش و تحصیلات، اخلاق و غیره، مواجه می شوند. بنابراین سازمان ها باید با این گروه ها، منطبق تر شوند. تنوع نیروی کار از اهمیت زیادی در فعالیت های مدیریت، برخوردار است و مدیران نیاز به آموزش هایی به منظور مدیریت صحیح تنوع و ارائه برنامه های سودمند برای هر چه بیشتر کاستن از این تفاوت ها را دارند.

تنوع اگر به طور مثبتی اداره شود، می تواند ابعاد بهره وری و عملکرد نیروی انسانی از قبیل خلاقیت و نوآوری و رضایت شغلی را در سازمان ها افزایش دهد.در صورتی که تنوع به طور صحیح مدیریت نشود، نقش بالقوه بالایی در نرخ ورود و خروج، ارتباطات بسیار مشکل تر و تعارض های میان فردی خواهد داشت.پس تنوع نیروی کار یک مفهوم چند بعدی است. از آنجا که سازمان ها به سمت استخدام افراد از زمینه های فرهنگی مختلف حرکت می کنند، این تنوع به صورت جهانی در حال تکامل خواهد بود. استدلال می شود که این امر منجر به این ادراک شده است که تنوع نیروی کار یکی از ویژگی های اجتناب ناپذیر زندگی حرفه ای در دنیای سازمان های دولتی و خصوصی می باشد، است. تنوع نیروی کار یک دارایی مهم است که سازمان ها را به ارائه محصولات و خدمات با کیفیت و یا کسب ارزش در برابر رقبا قادر می کند. به سازمان ها توصیه می شود تا دیدگاه بی حد و مرزی نسبت به تنوع نیروی کار داشته و آن را به عنوان ویژگی اجتناب ناپذیر عملیات سازمانی روزانه خود در نظر بگیرند.همان طور که بیان شد تنوع نیروی کار را می توان از ابعاد تنوع سنی،تنوع جنسیتی،تنوع قومیتی و تنوع آموزشی بررسی کرد.

طبق نظر تنوع سنی نیروی کار به عنوان تفاوت در توزیع سنی کارکنان تعریف می شود و برای توصیف ترکیب سازمان یا ترکیب گروه های کاری در یک سازمان استفاده می شود. نیروی کار دارای ناهمگونی و تنوع سنی، مهارت ها، سبک های فکری، اخلاقیات، و ترجیحات مختلف بدست می دهد که می تواند به افزایش بهره وری و عملکرد سازمان منجر بشود.

جنسیت به عنوان توصیف مردانگی یا زنانگی افراد در نظر گرفته می شود. تنوع جنسیتی با عملکرد کارکنان و عملکرد سازمانی رابطه مثبتی دارد. سازمان ها ترجیح می دهند مردان را استخدام نمایند، زیرا تصور می شود که مردان عملکرد و توانایی بهتری برای مدیریت مشاغل خود دارند و زنان فاقد این ویژگی ها هستند. تیم دارای تنوع قومی خلاقیت و نوآوری را به سازمان به همراه می آورد و بدین ترتیب عملکرد سازمانی بهبود پیدا می کند. تعارض های مبتنی بر تنوع قومی می تواند تاثیر منفی بر شهرت، عملکرد، و مزایای سازمان داشته باشد.بنابراین تنوع نیروی کار دارای تنوع قومی می تواند مزایا و معایبی برای سازمان ها دربر داشته باشد.اکثر سازمان ها، اقدامات تنوع آموزشی را برای ایجاد انگیزه و تشویق کارکنان برای کار موثر با دیگران به منظور دستیابی به عملکرد سازمانی بهتر اجرا می کنند.تنوع آموزشی به طور مثبت با عملکرد واقعی گروه کاری مرتبط است،هر چند این ارتباط با تعارض وظیفه میانجیگری می شد.

با این حال، تنوع تحصیلی هم چنین می تواند بر عملکرد تیم و ادغام اجتماعی در تیم ها تاثیر منفی داشته باشد.بنابراین نیروی کار متنوع سازمانی خلاقیت را پرورش می دهد که در آن عملکرد کارکنان و بهره وری و سودآوری سازمان به مراتب بالاتر است.با اجرای مدیریت تنوع در سازمان تمایل کارکنان به انجام رفتارهای شهروندی سازمانی نیز افزایش پیدا می کند و تاثیرات مثبتی بر عملکرد کارکنان بر جای می گذارد به این دلیل که تنوع، کارمندان را تشویق می کند که چشم اندازهای نوینی کسب کنند و نسبت به معادلات کاری درک درست تری پیدا کنند.مدیریت تنوع به سازمانها کمک می کند که قدرتمندانه تر برخورد کنند همچنین عامل مهمی در موفقیت تجاری و کسب مزیت رقابتی در سازمان های امروزی است. اگر نیروی کار متنوع در سازمان وجود نداشته باشد، آن سازمان نمی تواند در بازارهای جهانی به رقابت بپردازد تا زمانی که افراد سازمان مشابه یکدیگر باشند و تنوع نیروی کاری در سازمان وجود نداشته باشد کارکنان در یک منطقه امن باقی می مانند که نتیجه ی آن روبه رو شدن سازمان با بحران های بسیار و صرف هزینه های بالا برای رفع مشکلات است و راه حل خارج شدن از این شرایط ورود کارکنان با پس زمینه های متفاوت فرهنگی و غیره است. بنابراین سازمان هایی که نیروی کاری متنوع استخدام می کنند از یک مزیت بزرگ برای رشد حرفه ای سازمان خود برخوردار خواهند بود. پژوهش ها حاکی از این است که نیروی کار به طور فزایندهای نسبت به گذشته دارای تنوع می شود.

دلایل متعددی برای رخ دادن این تغییر وجود دارد که عبارتند از: افزایش نرخ زاد و ولد، مهاجرت بی رویه، افزایش حضور زنان در فعالیت های اجتماعی. برای اینکه مدیریت تنوع موفق شود مدیران باید از مزایای داشتن نیروی کار دارای تنوع، آگاه باشند و در نهایت، باید برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی آغاز و به اجرا درآید.

استفاده از منابع انسانی برتر به عنوان یک سلاح کارساز در بهبود عملکرد سازمانهای دولتی، بعد جدیدی در مدیریت رفتار سازمانی است.برای داشتن یک برنامه مدیریت تنوع نیروی کار موثر، باید کانالهای ارتباطی روشنی بین کارکنان و مدیران ارشد وجود داشته باشد. این کارکنان را قادر می سازد تا اهداف مدیریت تنوع نیروی کار و ارتباط این اهداف با اهداف کلی کسب و کار و عملکرد سازمان را درک نمایند.