علل بزهکاری اطفال و نوجوانان و پیشگیری ازآن

مقدمه

یکی از مسائل پیچیده و ناراحت کننده فعلی که توجه بسیاری از محققین، جامعه شناسان،جرم شناسان و روانشناسان و متخصصین را به خود معطوف ساخته است موضوع مجرمین کم سن و سال یا اطفال و نوجوانان بزهکار می باشد.

بزهکاری در معنی و مفهوم لفظی عبارت است از ترک انجام وظیفه قانونی و یا ارتکاب عمل خطایی که الزاماً عنوان جرم ندارد بهر حال این اصطلاح غالباً معادل جرم و بویژه درباره جرایم ارتکابی از سوی اطفال و نوجوانان بکار میرود. تعبیر بزهکار در بعضی موارد به فردی نسبت داده می شود که صرفاً مرتکب جرم نشده بلکه بطور کلی فردی سرکش و ضد اجتماعی است در مورد اطفال می توان به رفتارهای اشاره کرد که هر چند به ظاهر و به واقع جرم نیستند اما با توجه به اینکه این رفتارها در دوره تکامل تکوینی و رشد روانی بروز می کنند ممکن است زمینه ساز ارتکاب بزه به معنای خاص یعنی جرم شوند و گاه از همین کودک تبهکار ی حرفه ای بوجود بیاورند از جمله اینگونه رفتارها می توان به،فرار از مدرسه، توهین به بزرگترها،تخریب اموال عمومی،فرار از سلطه والدین و ولگردی اشاره کردبیتردید عوامل مختلفی دربروز اینگونه رفتارها از جانب کودک سهیم هستند و می توان از کمبودهای عاطفی او در خانواده و اجتماع به عنوان یکی از مهمترین علل نام برد.

امروزه تقریباً در تمام جهان هر یک از کشوها برای اطفال و نوجوانانی که رفتار و تمایلات خاص خود را دارند به کار میبرند،با وجود این اسامی و عناوین که برای اطفال و نوجوانان بزهکار به کار میبرند آیا می توان تصور نمود که هر طفل و نوجوانی که خود را با معیارهای خانوادگی و اجتماعی هم آهنگ نسازد بالاخره روزی سر از جرگه بزهکاران در خواهد آورد.در این خصوص در کشورهای مختلف نظرات متفاوتی وجود دارد مثلاً در قاهره جمع کردن ته سیگار از خیابانه جرم است اطلاعات موجود از لاگوس و نیجریه نشان می دهد که سرپیچی و عدم اطاعت از والدین جرم مهم و بزرگی محسوب می شود در فرانسه بلژیک سویس نیز عنوان بزهکار به طفلی اطلاق می شود که جرمی را به صورت خلاف و یا جنایت مرتکب شده باشد در ایران طفل بزهکار به شخصی کفتی می شود که مرتکب عملی گردد که قانون و شرع ارتکاب آن را منع کرده است و یا ترک عملی که انجام آن واجب و لازم دانسته چنین کسی در اسلام گنهکار و مجرم شناخته می شود و اگر توبه نکند باید مجازات شود چهبرای جرمش حد و حکم مشخصی تعیین شده یا نشده باشد و در صورت دوم به دستور حاکم شرع و مجتهد جامع الشرایط و مرجع صلاحیتدار تاذیب و تعزیر می شود.