رویکرد انسان گرایانه به انگیزش

روانشناسی انسانگرایی بر آزادی شخصی، انتخاب، خودتعیین‌گری، و تلاش برای رشد شخصی تأکید می‌کند. البته این بدین معنی است که همانند رویکرد شناخت‌گرایی، دیدگاه انسانگرایی نیز بر انگیزش درونی تأکید می‌کند.

در بسیاری از نظریه‌های انسانگرایانه، نیازها نقش مرکزی دارند. بر اساس کولسینک (1978) نیازها را می‌توان به عنوان «نوعی نقص در ارگانیسم انسانی یا نبودن چیزی که فرد برای بهبود کلی زندگی‌اش نیاز دارد، یا فکر می‌کند بدان نیازمند است»، تعریف کرد. اما از آنجا که نیازهای ما به ندرت کاملاً و به خوبی ارضاء می‌شوند؛ بهبودی همیشه با مشکل مواجه است.

بنابراین انسانها در درجه اول توسط نیازهایشان یا با تنشی که نیازها ایجاد می‌کنند برانگیخته می شوند. در این دیدگاه، رفتار انسانها به عنوان حرکت به سوی هدفی که آنها معتقدند به ارضای نیازهایشان منجر خواهد شد، نگریسته می‌شود.