تاثیر آموزش پیش دبستانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه اول

مقدمه
امروزبا توجه به مفهوم تعلیم وتربیت زگهواره تا گور دانش بجوی، بحث آموزش دوران کودکی گسترش کمی وکیفی است و آموزش و پرورش پیش از دبستان عبارت است از اموزش که از زمان تولد آغاز وتا شروع اولین سالهای دبستان یعنی در پایان شش سالگی، ادامه می یابد.
از وقتی که کودک زبان به تکلم باز می کند دوره آموزش او شروع می شودوتا سنین رشد مراحلی را طی می کند و سیرآموزش کودک در روایات معصومین (ع)‌مراحله بندی شده است.
«کوئینتی لیان (95-35 معاصر مسیح) عقیده داشت که اموزش باید در خانه و زمانی که کودک شروع به حرف زدن می کند آغاز گردد و نباید منتظر باشیم تا به سن هفت سالگی وسن ورود به مدرسه برسد» (مفیدی، 1371: 193).
غالب پدران و مادران و مربیان چنین می اندیشند که کودکان امروزبا کودکان یکی دو نسل پیش تفاوت بسیار دارند بچه های امروزی معولاً از نظر جسمی سالمترند، چابکتر و فعالتراز گذشتگانند، کنجکاوتر و مستقلترند، کلمات فراوانتر و جملات طولانی تری به کار می برند و مطالب پیچیده تری را می فهمند و به زبان می آورند. آنان بزرگسالتر از معمول می نمایند و علائق پیچیده تری دارند آنان را کمتر می توان رام کرد و در مقابل محدودیتها بیشتر به معارضه بر می خیزند این سوال نیز مطرح است که آیا همه تفاوت مربوط به طبیعت کودکان است یا ناشی از تحول سبک زندگی خانوادها و کار آموزشگاهها و نقش جامعه است.