الگوی باتلر و وین در مورد یادگیری خودگردان

الگوی باتلر و وین

باتلر ووین (1995،به نقل از کدیور،1386)، الگویی از خود گردانی را در یادگیری ارائه کردند که مشتمل بر مجمو عه ای از وقایع ارادی است. بر اساس این الگو، یادگیرندگان خود گردان با تکالیف در گیر می شوند، دانشها،باورها و عقایدی نیز دارند که مبنای تفسیر ویژگیها و ملزومات این تکالیف قرار می گیرد. آنان بر اساس تفسیر خود، هدفها را انتخاب می کنند؛ سپس با به کار گیری فنون و راهبرهایی برای رسیدن به آن هدفها، تلاش را آغاز می کنند. به دنبال این تلاش و در گیری با تکالیف، پیامدها و دستاوردهای ذهنی و رفتاری خاصی ایجاد می شود. در مرحله بعد، با نظارت بر این فرایندها و بازبینی پیامدهای جدید، مجموعه ای از بازخوردهای درونی ایجاد می گردد. اطلاعات به دست آمده از این نظارت،زمینه را برای تغییر مجدد تکلیف و درگیری فردی با آن ایجاد می کند. بدین ترتیب، درگیریهای بعدی با تکلیف سامان می یابد. یادگیرندگان ممکن است با انتخاب هدفهای جدید و بررسی راهبردها، نحوه درگیر شدن خود را تغییر دهند. اگر بازخورد بیرونی فراهم شود، ممکن است اطلاعات اضافی تایید و تحکیم شود و یا در تعارض با برداشتهای یادگیرنده از تکالیف ویادگیری قرار گیرد. به نظر وین، دانش در خود گردانی نقش مهمی دارد. این دانش، شامل دانش زمینه، دانش راهبردها، دانش شرایط استفاده از راهبرد، دانش منابع شناختی و عملیاتی است که به شخص کمک می کند تا به اهداف مهم خود برسد.