اهداف تربیتی در آموزش و پرورش انتقادی

می‌توان گفت مهمترین هدف آموزش و پرورش انتقادی «ارتقای سطح آگاهی انتقادی» است تا بتوانند آزادانه بیاندیشند و نسبت به هر چیزی که در محیط اجتماعی و فرهنگی خود می‌بینند، نظر داده یا از آن انتقاد کنند. آموزش و پرورش باید آگاهی دانش‌آموزان را افزایش دهد تا نسبت به جهان فعّال باشند نه منفعل و این امر ممکن نیست مگر اینکه به آنان آموزش داده شود که آزادانه فکر کنند، دائماً سؤال کنند و با نگاهی انتقادی به آنچه یاد می‌گیرند، معنا دهند.

از دیگر اهداف تعلیم و تربیت «ایجاد و پرورش روحیه انتقادی» در دانش‌آموزان است. تعلیم و تربیت نباید صرفاً انتقال عقاید و ارزشها از یک نسل به نسل دیگر باشد بلکه باید به دانش‌آموزان فرصت لازم را بدهد تا بتوانند ظرفیت انتقادی خود را برای مبارزه و تغییر اشکال سیاسی و اجتماعی موجود به‌جای سازگاری صرف با آنها افزایش دهند و به‌جای تربیت «شهروندان صرفاً خوب» به تربیت «شهروندان انتقادی» همت گمارد؛ شهروندانی که قادر به درک و تشخیص تناقضات، نابرابری‌های اجتماعی و سلطه باشند.

«انتقال فرهنگ» می‌تواند از دیگر اهداف تعلیم و تربیت از دید نظریه‌پردازان انتقادی باشد. افراد متخصص در رشته‌های مختلف که در سطوح بسیار بالا تحصیل کرده‌اند نباید نسبت به مسائل فرهنگی جامعه بیگانه باشند. لذا «آشنایی با مفاهیم فرهنگی» را می‌توان از جمله وظایف اصلی آموزش و پرورش دانست.