بررسی رابطه بین خود پنداری مدیران و عملکرد آنها در مقطع متوسطه

سپیده خانی

بررسی رابطه بین خود پنداری مدیران و عملکرد آنها در مقطع متوسطه استان چهارمحال و بختیاری

چکیده

صاحبنظران علم مدیریت معتقدند که انتخاب مدیران کاردان، مطلع و بصیر که دارای فعالیتهای بینشی توانشی و شخصیتی باشند در ایفای نقش مهم مدیریت آموزشی در سازمان امری اساسی است. موفقیت انسان در دستیابی به یک زندگی بهتر فردی و اجتماعی و عملکرد مطلوب. بطور عمده به شناخت او از چگونگی از نقاط ضعف و قوت و تواناییها و قابلیتها و اطلاعات و مهارتهای مدیریتی او دارد.

بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین خودپنداری مدیران و عملکرد آنان در مقطع متوسطه استان چهارمحال و بختیاری به منظور ارائه پیشنهادهایی جهت گزینش و انتصاب مخدیران لایق، افزایش رشد خودپنداری مثبت و کاهش آسیب پذیری روانی و افزایش عملکرد مطلوب آنان صورت گرفته است.

هدف اساسی این تحقیق آن است که رابطه بین خودپنداری مدیران و عملکرد آنان را خصوصاً در ابعاد نظارتی،‌برنامه‏ریزی، هماهنگی، هدفگذاری و انگیزشی از دید مدیران و نظرات دبیران بررسی نماید. و از این طریق پیشنهادهای لازم و مناسب جهت بهبود عملکرد مدیران در اختیار مسئولین تعلیم و تربیت قرار بگیرد. این پژوهش دارای 1 سؤال کلی، 4 سؤال اصلی و 18 سؤال فرعی است.

سؤال کلی پژوهش:

آیا بین خودپنداری مدیران و عملکرد آنان رابطه معناداری وجود دارد؟

افراد مورد مطالعه در پژوهش حاضر 319 نفر دبیر،‌ که از بین آنها 4/51 درصد افراد نمونه را دبیران مرد و 6/48 درصد بقیه را دبیران زن تشکیل داده است. مدیران مورد مطالعه در این پژوهش 81 نفر بوده‏اند که 9/51 درصد آنها را مدیران مرد و 1/48 درصد بقیه را مدیران ز تشکیل داده است، که با روش نمونه گیری چند مرحله‏ای متناسب با حجم جامعه آ‚اری از بین دبیران و مدیران مقطع متوسطه انتخاب گردیده‏اند، و روش جمع‏آوری اطلاعات پرسشنامه‏ای بوده و تجزیه و تحلیل داده‏ها براساس روشهای آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفته است.

نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان می‏دهد که بین خود پنداری و عملکرد مدیران به صورت کلی رابطه معناداری وجود دارد و ضریب همبستگی بین خود پنداری و عملکرد برابر 58/0 بوده که در سطح p

بنابر این با توجه به همبستگی بین ابعاد عملکرد و خود پنداری در گزینش و انتصاب مدیران و اهمیت و نقش آنان در پرورش نیروهای خلاق، متعهد و کارا برای جامعه باید ویژگیهای شخصیتی آنان به دقت مورد توجه قرار گیرد.

تجزیه و تحلیل یاقته‏های پژوهش حاکی از آن است که بین خودپنداری مدیران و عملکرد آنان در بد هدفگذاری با همبستگی 53/0 که در سطح p

در بررسی ارتباط بین خود پنداری و عملکرد مدیران در بعد نظارتی نتایج نشان می‏دهد ضریب همبستگی بین این دو 57/0 است که در سطح p

در مورد ارتباط بین خودپنداری و عملکرد مدیران در بعد برنامه‏ریزی هماهنگی نتایج حاکی از آن است که ضریب همبستگی برابر 55/0 که در سطح p

همچنین تجزیه و تحلیل داده‏ها نشان می‏دهد که بین خودپنداری و عملکرد مدیران و بعد انگیزشی با ضریب همبستگی 54/0 که در سطح p