روشهای مختلف املا گفتن در دوره ابتدایی

1-املای تقریری: معلم متنی را که قبلاً تهیه کرده بتدریج قرائت می‌کند تا فراگیران بنویسند.

2- املای گروهی:در هر گروه یک نفر به بقیه دیکته می‌گوید. برای مثال در یک گروه سه نفری یک نفر املا می‌گوید. یک نفر نظارت می‌کند و نفر سوم می‌نویسد

3-املای گروهی:دانش آموزان به گروه های سه یا چهارنفری تقسیم شده و هر کدام یک خط می‌نویسد.

4-املای گروه به گروه دیگر:هر گروه متنی را تهیه کرده برای گروه دیگر می خواند تا آن گروه بنویسد.

5- املای ذهنی: دانش آموزان متنی را بخواند و در پایان املای آن را به تنهایی بنویسد.با استفاده از قدرت حافظه خودش به خودش املاء بگوید.

6-املای ذهنی: کلماتی را پای تخته می نویسیم و دانش‌آموزان به کلمات با دقت نگاه می‌کنند و به ذهن می سپارند. سپس کلمات نوشته شده رااز روی تخته پاک می کنیم. دانش آموزان با استفاده از قدرت حافظه خود کلمات را می نویسند

7-املای کارتی: معلّم تعداد کلمه روی کارت می نویسد وجلو کلاس نصب می کند وآنها را می خواند وبعد جمع می کند واز دانش آموزان می خواهد که کلماتی را که به خاطر دارند بنویسند.

معلم می توان املا را بر روی چندین کارت بنویسد و این کارت ها را بین گروهها تقسیم کند تا تمام گروهها کارتها را ببینند و سپس کارتها را جمع کرده و از روی آنها دیکته بگوید.

8- املای کامل کردنی:معلم تعداد لغاتی مثلاً 20 کلمه که دارای ارزش املایی هستند را انتخاب می‌کند و سپس جای آنها را در متن آماده شده جهت تکثیر خالی می‌گذارد. آن‌گاه متن کامل را خودش می‌خواند و دانش‌آموزان جاهای خالی را با توجه به قرائت معلم پر می‌کنند.می توان کلماتی را انتخاب کرد و حروفی را از کلمه جا انداخت، دانش آموزان کلمات را کامل کنند.

9- املای با ضبط وصوت: ضبط متن املاء بر روی نوار و پخش آن در کلاس درس یا منزل جهت نوشتن متن املاء.

10-- املاء سفره‌ای:دانش‌آموزان به صورت گروهی برر وی سفره‌های نایلونی با استفاده از ماژیک وایت‌برد یا انگشت وگواش املاء می‌نویسند.

11-املا آبکی: دانش آموزان پایه های اول ودوم می توانند با استفاده از قوطی مایع ظرفشویی که داخل آن آب ریخته اند روی زمین املا بنویسند.

12-املا ماسه ای:روی تخته شن یا زمین شنی با چوب املا بنویسند.

13-املا لمسی: دانش آموزی روی کمر دوست خود با انگشت بنویسد و نفر جلویی کلمه را تشخیص داده وروی کاغذ بنویسند.

14- می توان متن املایی را به صورت تایپ بدون نقطه، بدون تشدید و یا به صورت لغات ناقص به دانش آموزان داد تا آنان در جای مناسب نقطه بگذارند یا تشدید قرار دهند و یا لغات ناقص را کامل کنند.