خلاصه کتاب عدالت اجتماعی و شهر

ه باور هاروی،اگر در پی‌ نوع معینی از توزیع درآمد هستیم،باید تصور گروشنی از ساز و کارهایی‌ که سبب نابرابری درآمد در سیستم شهری‌ می‌شوند داشته باشیم‌ هاروی در تحلل‌های‌ خود،فرض مارکس و انگلس را در رابطه با این‌که ایده‌ها و افکار مسلط در یک جامعه‌ ایده‌ها و افکار طبقه‌ مسلط آن جامعه است وبه‌ وسیله آن طبقه تولید می‌شود،می‌پذیرد در حقیقت صرف نمایش قسمتی از نا مردمی انسان به خود او اقدامی ضد انقلابی است،زیرا این کار برای انسان‌های رئوف این‌ تصور را پیش می‌آورد که گویی راه حلی عرضه داشته‌ایم،در حالی که‌ چنین نیست.این نوع تجربه‌گرایی بی‌فایده است:«در حال حاضر اطلاعات متعددی در گزارش‌ها،روزنامه‌ها،کتاب‌ها و مقالات‌ موجود است که شواهد کافی به ما عرضه می‌دارد.کار ما در حقیقت‌ گردآوری این مطالب نیست.کار ما،از طرف دیگر،این نیز نخواهد بود که پرونده‌ها و گزارش‌های قطوری از بی‌عدالتی‌هایی که در حق‌ ساکنین گتوها روا داشته شده تهیه کنیم و قبل از بازنشسته شدن و استراحت در کنار آتش گرم در پناه آن‌ها خود را پنهان کنیم و به دلسوزی‌ مشغول شویم.چنین کاری نیز ضدانقلابی خواهد بود،زیرا تنها اثر آن‌ جبران گناه است،بدون این که ما را مجبور به روبرو شدن با علل اصلی‌ نماید.هم چنین غرق شدن در احساسات توریستی و زندگی کردن‌ برای مدتی با طبقه فقیر به امید این که به آن‌ها کمکی کرده باشیم نیز نمی‌تواند راه حلی به حساب آید.این نیز فکری ضد انقلابی است،زیرا کمک به عده‌ای معدود در یک تابستان پیش از باز شدن مدارس چه‌ کمکی به جامعه می‌تواند بکند؟این‌ها راه‌هایی است که نباید رفت.این‌ها به تمامی ما را به کار اصلی‌مان منحرف می‌کنند.»