مشکلات رفتاری و هیجانی کودک و نوجوان

بسیاری از مشکلات هیجانی، تحصیلی و رفتاری نامناسب قابل مشاهده دانش آموزان مانند کاهش یا فقدان انگیزه نسبت به درس و مدرسه، افت تحصیلی، پرحرفی و شلوغ بودن، درگیر شدن با همدیگر و احتمالا با معلم، پرخاشگری، تحریک پذیری، زودرنجی، دروغ گویی، بی رمقی و گوشه گیری، مضطرب بودن، فقدان تمرکز و توجه سر کلاس، غمگین بودن، تمایل و ارتباط با جنس مخالف و... بر خلاف ظاهر مساله ممکن است ناشی از علل ریشه ای و پنهان دیگری باشند. این مشکلات در دوره نوجوانی به دلیل تغییرات جسمانی، جنسی، عاطفی، اجتماعی و شناختی خودر ا بیشتر نشان می دهند.

بهترین راهکار برای کاهش و کنترل این موارد، ایجاد و حفظ ارتباط صمیمانه و پرهیز از زود قضاوت کردن و برخورد قضاوتی با دانش آموز است. بهتر است دانش آموز را در روزهای مختلف و موقعیت های مختلف مورد مشاهده طبیعی قرار دهیم. سپس از طریق کانال ارتباطی و تفاهمی که با او برقرار کردیم به او نزدیک شویم تا احساس اعتماد او را جلب کنیم. برای این کار تکریم شخصیت دانش آموز، در تنهایی با او صحبت کردن و گوش دادن همدلانه به حرف های او روش خوبی است. از این طریق می توانیم پی به علت اصلی مشکلات رفتاری و هیجانی او ببریم و آنگاه برای کاهش و حل آن طبق یک برنامه مشخص و مبتنی بر شرایط هر فرد، اقدام کنیم و یا در صورت لزوم به مرکز مشاوره ارجاع دهیم.

نوجوانان بر خلاف دیگر گروه های سنی، در برقراری ارتباط خوب عمل می کنند و اگر به این نتیجه برسند که کسی هست آنها را درک می کند و یا به آنها گوش می دهد و به حرف ها و مشکلات آنها اگر مطرح کنند واکنش تند یا تعجب برانگیز نشان نمی دهد و یا آنها را بد، منفور، گناه کار و زشت نمی پندارند آنچه را که باعث تنش های فکری، احساس و رفتاری در آنها می شود را بیان می کنند و دست کمک به سوی معلم و مشاور دراز می کنند. خلاصه این که برای حل مشکلات نوجوانان، بهترین روش، ورود همدلانه و درست به دنیای ذهنی و دنیای کیفی پرطمطرق و دگرگون و حساس نوجوان است.

علی پروندی- اسفند 1395