مزیت رقابتی شرکت ها در گرو رفتارهای کاری نوآورانه؟

سازمان های امروزی برای موفقیت و رشد میبایستی در جستجوی فرصت های تازه باشند.آنچه که می تواند یک سازمان را به سمت این فرصتهای تازه سوق دهد نوآوری می باشد.سازمانی که بتواند از افکار و رفتارهای نو در بکارگیری و انجام امور و مسائل خود استفاده کند بی شک می تواند انتظار رشد خود را در طول دوران بقا داشته باشد. برای بیشتر سازمان ها سرعت تغییرات بمراتب بیش از سرعت پاسخگویی و توان تطبیق آنهاست، به عبارت دیگر به محض آنکه تغییری در شرایط یاد شده به وجود آید و سازمان بخواهد به آن تغییر واکنش نشان دهد و خود را با آن هماهنگ و منطبق سازد، تغییر بعدی از راه می رسد.

رفتار کاری نوآورانه معرفی و کاربرد عمدی، در یک نقش، گروه یا سازمان از ایده ها، فرآیندها، محصولات یا رویه ها، جدید به واحد مربوطه پذیرش، که برای سود قابل توجهی برای فرد، گروه، سازمان یا جامعه گسترده تر طراحی شده است.رفتارهای نوآورانه منعکس کننده ایجاد چیزی جدید یا متفاوت است؛رفتارهای نوآورانه طبق تعریف تغییر محور هستند زیرا شامل ایجاد یک محصول، خدمات، ایده، رویه یا فرآیند جدید است. همچنین رفتاری کاری نوآورانه به تمایل کارکنان برای ایجاد نوآوری در حین کار مربوط می شود به عنوان مثال، ارتقاء روش های کار، ارتباط با همکاران مستقیم، استفاده از رایانه، یا توسعه خدمات یا محصولات جدید. رفتار کاری نوآورانه در اینجا به عنوان یک فرآیند چند مرحله ای تعریف می شود که در آن فرد مشکلی را تشخیص می دهد که برای آن ایده ها و راه حل های جدید (جدید یا پذیرفته شده) تولید می کند، برای ترویج و ایجاد پشتیبانی از آنها کار می کند و یک نمونه اولیه یا مدل قابل اجرا تولید می کند. برای استفاده و نفع سازمان یا بخش های درون آن.

سازمان ها به دلیل فشار محیط خارجی، مانند رقابت، مقررات زدایی، هم شکلی، کمبود منابع و تقاضای مشتری، یا به دلیل رفتار کاری نوآورانه (IWB) تاثیر فرهنگ سازمانی را بر عملکرد کارکنان انتخاب های درون سازمانی، مانند کسب شایستگی های مختلف، دستیابی به سطوح بالاتر، به طور منظم نوآوری می کنند. نوآوری سازمانی می تواند رویکردهای تحقیق و توسعه، تجدید تولید و رویکردهای بازاریابی را تولید کند. در نهایت منجر به تجاری سازی نوآوری ها می شود. به عبارت دیگر، نوآوری عبارت است از فرآیند تحقق ایده های جدید متفاوت با گذشته از طریق تولید یا آشکار شدن آن، که در آن نوآوری شامل تولید ارزشیابی، مفاهیم و اجراهای جدید، استفاده از روش های جدید و متفاوت و فناوری هایی برای بهبود کیفیت یا کاهش هزینه ها، برای دستیابی به اهداف شرکت یا فراتر از آن.

یوان و وودمن (2010) عواملی را توصیف می کنند که بر رفتار کاری نوآورانه تاثیر می گذارند، یعنی:

(1) فرهنگ و جو سازمانی

(2) روابط با سرپرستان

(3) ویژگی های شغلی

(4) زمینه اجتماعی / گروهی

(5) تفاوت فردی.

رفتار کاری نوآورانه بر عملکرد سازمانی عینی و عملکرد سازمانی درک شده تاثیر می گذارد. رفتار کاری نوآورانه شکلی از رفتار است که هدف آن دستیابی به شروع و معرفی یک ایده، فرآیند، رویه یا محصول جدید است که برای سازمان ها در این تحقیق شرکت است.

به گفته جونگ و هارتوگ (2010) چهار شاخص برای اندازه گیری رفتار کاری نوآورانه وجود دارد که عبارتند از:

(1)کاوش ایده

(2) تولید ایده

(3) قهرمانی ایده

(4) اجرای ایده.

تامل در روشهای کاری جدید،طراحی سیستم های کسب و کار به روز،استفاده از سیستم عملکرد با استاندارد بالا و حرکت همگام با تکنولوژی از عوامل ایجاد کننده رفتارهای کاری نوآورانه محسوب می شود.سازمان هایی با ظرفیت نوآوری بیشتر می توانند پاسخ بهتری را به محیطشان بدهند، آسان تر به توانایی های مورد نیاز برای ارتقاء عملکرد سازمانی دست یابند و بتوانند مزیت رقابتی پایدار را استحکام بخشند.