خشم و پرخاشگری در نوجوانان و درگیری با والدین

بیشترین درگیری بین والدین و فرزندان زمانی است که فرزندان به سن نوجوانی می رسند. در این دوره، خشم و پرخاشگری به وفور قابل مشاهده است و سبب مشکلات زیادی برای والدین می شود. والدین به خاطر چنین مشکلی معمولا به مشاور و روان شناس مراجعه می کنند. دوره نوجوانی از مهمترین و حساس ترین دوره های زندگی انسان به شمار می رود چرا که دوره طوفان و آشوب، دوره بحرانی شروع بلوغ و شکل گیری هویت است و نیز، تغییراتی عمده ای در جسم و روان نوجوان رخ می دهد؛ گاهی این تغییرات و بحران ها، شخصیت و منش او را به کلی دگرگون می سازد. سلامت روانشناختی و جسمانی دوره نوجوانی نقش بسزایی در سلامت جسمانی، روانشناختی، عملکرد تحصیلی، شغلی و کیفیت زندگی آینده نوجوانان دارد.

خشم، یک هیجان و پاسخی طبیعی به موقعیت هایی است که ما آن را تهدید کننده می دانیم. یا فکر می کنیم شخص یا اشخاص دیگری برای ما مشکل ایجاد کرده اند، ما را تحقیر و مسخره کرده اند یا حق ما را ضایع کرده اند. و همچنین ناشی از ناکامی در رسیدن به اهداف، نیازها و تمایلات باشد. خشم زمانی که شدید، با فراوانی بالا و به شیوه ای نامناسب ابراز شود، یک مشکل جدی در روابط بین فردی و برای سلامت جسمانی و روانشناختی است.

پرخاشگری، یک رفتار قابل مشاهده است و عبارتست از ارائه یک محرک آزارنده به فرد دیگر با هدف آسیب رساندن به اوکه شامل سوء استفاده کلامی (مثل فریاد زدن، مسخره کردن، تحقیر کردن و...)، تهدید و ترساندن و رفتارهای خشونت آمیز دیگر مثل هل دادن، پاره کردن لباس، کیف و..است. که معمولا به خاطر خشم و خصومت، رخ می دهد.