دیدگاه پردازش اطلاعات درباره یادگیری خودگردان

دیدگاه پردازش اطلاعات درباره یادگیری خودگردان

جزء اصلی خودگردانی در این دیدگاه حلقه بازخورد بازگشتی بود که میلر گالانتر و پربیرام(1960، به نقل از زیمرمن،1990) به صورت یک توالی (آزمون، عمل، آزمون، خروج)آن را توصیف کردند. طبق این فرمول، اطلاعات وارد شده اول با یک معیار از قبل تعریف شده، آزمون می شوند، اگر نتیجه رضایت بخش نباشد، داده ها بررسی می شوند و سپس دوباره آزمون انجام می گیرد. این توالی می تواند به عنوان خود گردان توصیف شود (زیمرمن 2001،).

الگوهای شناختی خودتنظیمی یادگیری، که در نظریه های پردازش اطلاعات ریشه دارند، بر کاربرد راهبردهای فراشناختی مانند خود نظارتی و خود ارزیابی برای انجام دادن تکالیف تحصیلی پیچیده تأکید دارند. برای مثال در الگوی چهار مرحله ای از خود گردانی یادگیری، ویپ و همکاران (2004) نظارت را برای الف) تعریف تکلیف ب) هدف گزینی ج) برنامه ریزی د) تدوین و وضع راهبردها برای رسیدن به این اهداف به کار بردند.

نظریه پردازان پردازش اطلاعات عموماً برای انگیزش در یادگیری خودگردان اهمیت کمی قائل شده و در عوض بر روشها و استدلال یادگیرندگان تأکید زیادی کرده اند. همچنین در این نظریه از سه نوع حافظه در طول خود گردانی استفاده می شود: حافظه حسی، حافظه کوتاه مدت و حافظه دراز مدت (زیمرمن، 2001).