پیدایش نظریه های نئو کلاسیک (روابط انسانی)

مقدمه

نظریه روابط انسانی از تضاد نظریه های کلاسیک با روح و روان انسان سرچشمه می گیرد و براساس طبیعت و خصوصیات انسان پایه گذاری شده است. مطالعات التون مایو (1949-1880) دانشمند استرالیائی و استاد تحقیقات صنعتی در دانشکده بازرگانی دانشگاه هاروارد در کارخانه هائورن وابسته به وسترن الکتریک شیکاگو سر آغاز این نظریه ها گردید.

این بررسیها در سال 1924 شروع شد.مایو وهمکارانش تصمیم گرفتند آزمایشهای خود را با تاثیر نور و روشنائی و روابط آن با بازدهی کار کارکنان کارخانه مزبور آغاز کنند. آنان نور اتاق آزمایش را زیادتر کردند بازدهی کارکنان افزایش یافت. باهر افزایشی در میزان نور تولید بالا می رفت سپس آنان نور را کاهش دادند. باز هم میزان تولید افزایش یافتآنان میزان نور را باز هم کاهش دادند تا زمانی که کاهش میزان نور دیدن را دشوار نکرده بود تولید باز هم افزایش یافت آزمایش در این مرحله متوقف گردید.

این بررسیها تا سال 1932 ادامه یافت و بالاخره پژوهشگران متوجه شدند که تولید گروههای تحت کنترل به عوامل دیگری به جز تغییر شرایط فیزیکی محیط کار بستگی دارد آنان دریافتند که آنچه باعث افزایش بازده کار کارکنان می شود عوامل اجتماعی است نه عوامل فیزیکی واقتصادی. آنان به این نتیجه رسیدند که کارکنان در محیط کار پاسخگوی یکدیگرند نه پاسخگوی سرپرست مربوط، و ارتباطات غالباٌ از طریق مجاری دیگری غیر از آنچه در نمودار رسمی سازمان نمایان و از طریق افراد دیگری غیر از آنانی که سرپرستی رسمی را به عهده دارند یعنی از طریق گروههای غیر رسمی بر قرار می گردد. این بررسیهانشان داد که ((رفتارفرد تا حد بسیارزیادی تابع انتظارات و ارزشهای گروهی است.))