نقش آموزش و پرورش در توسعه اقتصادی

آدام اسمیت نخستین کسی است که درباره رابطه اقتصاد وتعلیم وتربیت بحث کرده ومتذکر شده است که نظام آموزشی، پایه حکومت شایسته ونیز پایه فعالیت وپیشرفت اقتصادی است. دیویدریکاردو وتوماس مالتوس نیز در آثار خود ضمن اشاره به تاثیر تعلیم وتربیت دررفاه اقتصادی مردم، نقش تعلیم وتربیت را در پیشرفت اقتصادی جوامع برجسته تر مطرح کرده اند.

تئودرو شولتز اقتصاددان آمریکایی دراوایل دهه 1960 نظریه سرمایه انسانی را مطرح کرد. وی ادعا کرد که افزایش درآمد سرانه کارگران، ناشی ازسرمایه گذاری در انسان است وسرمایه گذاری درانسان،یعنی سرمایه گذاری در آموزش وپرورش.

طرفداران نظریه سرمایه انسانی براین باوربودند افرادی که سطح تحصیلات بیشتری دارند، از دریافت درآمدهای بالاتری برخوردار خواهند بود واین بالا بودن درآمد، به سبب بالا بودن بهره وری آنان است وافزایش بهره وری، موجب رشد اقتصادی ودر نهایت منجر به توسعه جوامع می شود.

مقدمه

دختران و زنان با برعهده داشتن مسوولیت خطیر پرورش نسل آینده در نظام طبیعی و تداوم بخشیدن به این نقش در خانواده و جامعه به گونه ای موثر در روند توسعه اجتماعی نقش داشته اند. جایگاه زنان و دختران در جوامع به عنوان قشر فرهنگ ساز، از جمله موضوعات در خور اعتنایی است که می توان از منظر انسانی به آن توجه کرد و ابعاد آن را با بهره گیری از تلا ش های علمی و پژوهشی مورد کاوش قرار داد.هدف از توسعه آن نیست که اجناس بیشتری اعم از کالا یا خدمات تولید شود، بلکه هدف آن است که قابلیت های افراد به گونه ای رشد یابد تا زندگی انسان سرشار از خلا قیت ها و رضایت باشد. «مایکل تودارو» می گوید: «توسعه عبارت است از ارتقای مستمر یک جامعه یا نظام اجتماعی به سوی یک زندگی بهتر و انسانی تر.» در این نوشتار ما به بحث در مورد نقش آموزش زنان در توسعه اقتصادی در ذیل می پردازیم.